нэгэдлийн үед хариуцлага алдвал шоронд ч явж магадгүй байсан

Тийм ээ, байдаг байсан юм. Олон ч малтай байсан, цөөхөн ч байсан нэгдлийн мал бид нар маллалдаг байсан юм. Нэгдлийнхээ ноолуурын хялгасыг түүгээд хоршоонд өгнө, хоршооноосоо хувь тасалж цөөхөн төгрөг авдаг байсан. Хөдөлмөрийн хөлс гэж авдаг юм. Хувийн мал гэж байхгүй, нэгдлийнхээ малд тэжээл өвс гэж бэлдэж өгдөг. Ноос үсийг нь авна, сүү саалийг нь авна өөрт наалдах юм байхгүй.Тэгээд муу, хөгшин малаа ялгана. Тэгээд бичгээр тэр ялгасан малаасаа авч иддэг. Нөгөө хөдөлмөрийн хөлснөөсөө суутгаж малынхаа мөнгийг улсдаа тушаадаг байсан. Бод мал авсан ч гэсэн адилхан тэгдэг. Өөрийн мал гэж бараг байхгүй байвал цөөхөн мал л байна. Яах вэ дээ нэг хүнд 5,6 ямаа оногдох жишээтэй. Нэгдэл бол баян хоосны ялгаа байхгүй. Яг л баян айл гэж байхгүй, хоосон айл гэж байхгүй, харин сайн малчин, ажилтан л гэж байдаг байсан. Тэглээ гээд муу маллаж байна гээд хөдөлмөр хөлсийг нь дутуу өгч байгаагүй яг адилхан авна. Шаардлага сайтай, мал үхүүлнэ гэж боддоггүй, торгуулна, аягүй бол шоронд ч явж магадгүй тийм хариуцлага өндөртэй байдаг байсан юм.